رباتیک شاخه های میان رشته ای از مهندسی و علم است که شامل مهندسی مکانیک، مهندسی برق و علوم رایانه و چند رشته دیگر می شود. رباتیک شامل طراحی، ساخت، راه اندازی و استفاده از ربات ها می شود، مانند سیستم های رایانه ای، کنترل، بازخورد حسگرها و پردازش اطلاعات نیز در این گروه قرار می گیرد.
این فناوری ها می توانند به منظور ارتقاء ماشین ها جایگزین انسان شوند. رباتها می توانند در هر موقعیت و برای هر منظور به کار بروند ولی امروزه بسیاری از آنها در محیط های خطرناک (مانند تشخیص و غیر فعال کردن بمب ها)، تولیدات و مکان هایی که انسان ها قادر به زندگی نیستند استفاده می شود. ربات ها می توانند به هر شکل و قیافشی باشند، اما برخی از آنها طراحی شده اند تا انسان ها به نظر برسند. گفته می شود که این کار به این دلیل انجام می شود تا رفتارهای این ربات ها که از مردم عادی تقلید می شود، بیشتر قابل قبول باشد. تلاش می شود که ربات های انسان را قادر به راه رفتن، صحبت کردن، شناخت و به خصوص آنچه که انسان می تواند انجام دهد، تقلید کنند. بسیاری از رباتهایی که امروزه از طبیعت الهام گرفته شده اند، در رشته های ربات های معلد موجودات زنده قرار می گیرند.
ایده ساخت ماشینهایی که بتوانند به شکل خودکار کار کنند، به دوران قدیم بازمی گردد، اما تحقیق اساسی در مورد کاربرد و تحویل احتمالات از باند تا دهه 20 انجام نشده بود. در طول تاریخ بارها نشان داده شده است که یک روز ربات ها قادر خواهند بود رفتار انسان ها را انجام دهند و کارها را به شیوه ای مشابه انسان انجام دهند. امروزه روباتیک یک منطقه از علم با رشد سریع است. همکاری با پیشرفت تکنولوژی؛ تحقیق، طراحی و ساخت بوت های جدید در خدمت بسیاری از عملیاتی در زمینه های خانگی، صنعتی و نظامی انجام می شود. بسیاری از رباتها برای انجام کارهای خطرناک برای مردم انجام وظیفه می کنند، مانند کار کردن در خنثیسازی بمب، پیدا کردن جانوران زیر غیرقابل انبساط، معدن یا جستجوی کشتی های غرق شده.
رباتیک همچنین به عنوان یک هدف آموزشی در مجموعه چندین علم، فناوری، مهندسی و ریاضی نیز به کار می رود.
